Rozdział II
Tajemnica, którą skrywam


Wszyscy rozeszliśmy się do domu.Widziałam moich starych przyjaciół.Jednak oni mnie nie poznali.Fakt, że od czasów naszego rozstania się bardzo zmieniłam.W tamtych czasach miałam jasne włosy, byłam niska i gruba.Teraz wyglądam mniejwięcej tak  : 

Chociaż to rysunek , ale bardzo przypomina mnie.Po skończeniu podstawówki wyjechałam do Anglii.Ponieważ nie było mnie 3 lat i 2 miesięcy wszyscy mnie nie poznają.Pisałam listy do moich przyjaciół.Nawet do tego palanta Kastiela, lecz dostałam odpowiedź tylko od Luisa i Andy'ego.Bałam podejść do nich ot tak i powiedzieć ,,Cześć , to ja Hitomi wróciłam!''
~*~
Następny dzień.Godzina 6:30.Czas wstać i przygotować się do wyjścia.Strach przeszywał mnie na wylot.Niewiem czemu bałam się tak bardzo.Może tego, że zostane odrzucona ? Niewiem.W drodze do szkoły spotkało mnie jakieś nieszczęście.To był Kastiel.Gorszego początku dnia nie mogło być.Przez nieuwagę potknęłam się i upadłam.Czerwonowłosy pomógł mi wstać.Serce waliło mi jak oszalałe.
-D-Dziękuję-szepnęłam
-Uważaj jak stąpasz po ziemi...-powiedział wogule się nie przejmując moim stanem.
Zdenerwowałam się trochę.... Jak mógł wogule nie przejąć się ?!? A może miałam zwichniętą kostkę ?Ahh.....Ale przecież .......Czemu poczułam się zakłopotana gdy pomógł mi?Czy stare uczucia powracają?
...To be continued...